Tirza

1. Informatie over mijn gekozen boek:

- Op de kaft zie je een blond meisje die naar mijn mening heel zielig uit haar ogen kijkt. Toen ik de titel en het plaatje zag dacht ik ook dat Tirza de hoofdpersoon zou zijn omdat dat de titel van het boek is, maar later bleek dat de vader van Tirza, Jörgen Hofmeester, dat was. Verder wist ik niet echt wat ik van het boek moest verwachten omdat er uit de titel niet veel op te maken was.

-  Het boek is in drie delen verdeeld; de huur, het offer en de woestijn. Het boek begint dat Hofmeester ( de vader van Tirza ) Sushi aan het maken is als voorbereidingen voor het examenfeest van zijn dochter Tirza, hij noemt haar zijn zonnekoningin. Zijn vrouw, die in heel het boek ‘de echtgenote’ genoemd wordt is net na jaren teruggekeerd. Tirza die gaat op reis in Afrika met haar vriend Choukri. Hofmeester vindt Choukri op Mohammed Atta lijken en noemt hem daarom ook zo. In het boek blijkt dat Hofmeester een prestatiedwang heeft. Daardoor is uiteindelijk zijn vrouw bij hem weg gegaan, zijn oudste dochter Ibi een B&B in Frankrijk is begonnen en dat Tirza een eetstoornis kreeg. Hofmeester werkte als redacteur bij de afdeling vertaalde fictie, maar werd ontslagen maar omdat hij te oud was om ontslagen te worden werd hij wel nog doorbetaald. Omdat hij zich hiervoor schaamde vertrok hij elke dag met zijn aktetas naar Schiphol om mensen uit te zwaaien die hij niet kende. Hofmeester besluit dat hij Tirza en Choukri naar Frankfurt brengt, waar zij naar Windhoek vliegen. Hij wil eerst met hun naar het huisje van zijn gestorven ouders in de Betuwe om wat in de tuin te doen. Daarna brengt hij ze naar Frankfurt. Als Hofmeester niets van Tirza en Choukri hoort, besluit hij naar Windhoek te vliegen. Daar ontmoet hij het meisje Kaisa die hij mee neemt op zijn reis om Tirza en Choukri te vinden. Langzaam blijkt dat hij Tirza en Choukri helemaal niet zoekt, maar dat hij is gekomen om zelf ook langzaam te verdwijnen, zoals Tirza en Choukri ook verdwenen zijn. Uiteindelijk blijkt dat Hofmeester heeft hen beide vermoord toen ze in de Betuwe waren en hun heeft begraven in de tuin. Zijn ex vrouw belt op een gegeven moment op om te zeggen dat hij naar huis moet komen. Thuis wachtte een grote menigte journalisten op hem.

- Toen ik het boek net zag had ik wel verwacht dat een zielig verhaal zou worden over Tirza, maar ik had niet verwacht dat het zo diepzinnig zou zijn en dat Hofmeester de grootste rol zou spelen in het verhaal. Ik had ook een heel ander verhaal verwacht bij de titel en de kaft van het boek.

- Ik heb dit boek gekozen omdat het me wel aansprak door de titel want je kan er heel veel dingen bij verwachten en uiteindelijk vond ik het ook een leuk boek om te lezen.

Hieronder heb ik nog een link met een recensie:

http://www.recensieweb.nl/recensie/1915/Oud-Zuidse+eerwraak.html

2. Informatie over de auteur:

- De schrijver, Arnon Grunberg, kende ik nog totaal  niet ik heb ook nog nooit eerder een boek van hem gelezen.

- De schrijver dat dit boek heet Arnon Yasha Yves Grünberg, hij is geboren op 22 februari 1971. Hij zat op het Amsterdamse Vossius Gymnasium, maar werd in 1988 van school verwijderd nadat hij voor de tweede keer bleef zitten.

Grunberg wilde altijd al acteur worden. In 1989 speelde hij de hoofdrol in een film van de roemruchte Nederlandse filmer Cyrus Frisch. In 1989 op de set van diens korte speelfilmkomedie 'de kut van Maria' kwam hij erachter dat hij acteerwerk niet zo leuk was als hij hoopte. In 1994 brak hij door als schrijver, daarvoor had hij een kleine uitgeverij Kasimir. Een aantal boeken die Arnon Grunberg nog meer heeft geschreven zijn:

• 1994 - Blauwe maandagen (roman)
• 1997 - Figuranten (roman)
• 2000 - Fantoompijn (roman)
• 2004 - De joodse messias (roman)
• 2008 - Onze oom (roman)
• 2012 - De man zonder ziekte (roman)

- Als ik nu een gesprek zou kunnen hebben met Arnon Grunberg zou ik hem vragen wat hem inspireert om zoveel verhalen te kunnen schrijven.

3. Mijn mening:

- Ik heb dit boek de afgelopen twee weken gelezen elke middag en avond voordat ik ging slapen.

- Ik vond het boek vooral zielig voor iedereen die een rol speelde in het verhaal, en voor de rest vind ik het altijd bijzonder hoe schrijvers zo’n lang verhaal kunnen bedenken en vraag ik me af of ze het helemaal verzinnen of dat het misschien een deel uit hun leven is wat ze zelf ook hebben meegemaakt.

- Ik vond het boek vanaf begin af aan al interessant en heb het met veel plezier gelezen.

- Het mooiste deel van het boek vond ik toch wel het einde, het is heel raar afgelopen want eerst ging Hofmeester met liefde opzoek naar zijn dochter en haar vriendje en uiteindelijk bleek dat hij hun vermoord had wat heel apart is maar toch vond ik het leuk om te lezen.

- Mijn mening over het boek is tijdens het lezen niet echt veranderd ik vond het vanaf begin af aan al een leuk boek!

- Het mooiste deel van het boek vond ik toen Hofmeester helemaal naar het buitenland ging om zijn dochter Tirza te zoeken, ook al bleek uiteindelijk dat Hofmeester Tirza heeft vermoord.

- Het boek is heel vlot geschreven, het bevat veel dialogen en daarom blijft het levendig ondanks de (soms lange) terugblikken.

- Ik zou het boek wel aanraden aan andere mensen om het te lezen het is een vreemd verhaal maar hij is wel leuk naar mijn mening

Simon

Ik heb het boek ‘Simon’ gelezen wat geschreven is door Marianne Fredriksson. Hieronder staat een link naar een biografie over Marianne Fredriksson:

http://auteurs.degeus.nl/fredriksson/bio.htm

Het is vertaald uit het Zweeds. Ik vond het een erg leuk maar ook spannende roman om te lezen. Hieronder heb ik een samenvatting gevonden over het boek:

http://www.zoekboekverslag.nl/boekverslag_incach.php?gid=33072

Het was heel moeilijk om recensies van dit boek te vinden maar hieronder heb ik een link met een aantal recensies:

http://www.goodreads.com/book/show/2734842-simon

De meest belangrijke personages in dit boek waren vooral Simon, maar ook Isak, wie lange tijd zijn beste vriend was. Zijn volledige naam was Simon Larsson, hij was klein, had een donkere huid, met zwart haar en donkere ogen. Dit kwam omdat hij Joods was, wat hij totdat zijn adoptieouders dit vertelde hij nooit geweten had. Hij was geadopteerd. Het was de tijd van de tweede wereld oorlog en daarom hebben zijn adoptieouders dit pas verteld toen hij 16 jaar oud was, omdat ze altijd in angst hebben geleefd en dit niet met Simon wouden delen. Door de relatie die Simon had met zijn vader heeft hij altijd het gevoel gehad dat hij anders was, hij had namelijk het gevoel dat hij niet goed genoeg was voor zijn vader  omdat hij twee linkerhanden had, en daarom heeft hij ook altijd al het gevoel gehad dat er iets niet klopte met zijn ouders, vandaar dat dit nieuws hem niet verbaasde. Wel worstelde hij altijd al met zijn uiterlijk hij werd vaak gepest en uitgescholden voor kut jood, jodenzwijn etc. hij heeft dit nooit begrepen totdat zijn adoptieouders hem dit vertelde. Nadat hij dit wist was de zoektocht naar zijn identiteit begonnen, vandaar ook de titel. Karaktereigenschappen die Simon had waren dat hij een grote fantasie had, hij werd snel door van alles en nog wat afgeleid vooral toen hij nog jong was. Hij was hij altijd heel vrolijk, dit had hij geërfd van zijn moeder.

‘De jongen was een weglopertje geweest, het type kind dat net als een vrolijke jonge hond de verleidingen van de landweg volgt. De aanleiding kon een felgekleurd snoeppapiertje in de sloot buiten het hek zijn, gevolgd door een leeg tabaksblikje en iets verderop een fles en nog één, en bijvoorbeeld een rode bloem en weer wat verderop een witte steen en daarna misschien een glimp van een poes.’

 Ook was hij heel leergierig, en kon dus ook heel goed leren. Hij haalde bijvoorbeeld altijd goeie cijfers en ging taal- en letterkunde studeren aan de universiteit. Ook was hij soms jaloers, op Isak die toen hij bij Simon in huis woonde bijna alle aandacht kreeg.

Isak was ook Joods, hij was lang en mager, had bruin haar en was heel vriendelijk. Hij was lange tijd bevriend met Simon. Karaktereigenschappen die Isak had waren dat hij sociaal was, toen hij Simon voor het eerst op school zag zei hij: ‘Hoi ik ben Isak, en ik ben Joods.’ Hij was ook erg handig met zijn handen hij heeft samen met de adoptievader van Simon een zeilboot gebouwd. Ook draagt hij veel trauma’s bij zich die ook een deel uitmaken van zijn karakter omdat hij toen er dingen gebeurden in de oorlog, of dingen die met zijn jeugd te maken hadden bijvoorbeeld, hij in een shocktoestand raakte. Ik denk dat de relatie tussen Isak en Simon zo goed was omdat ze beide joods waren, ook al wist Simon dit lange tijd niet maar ik denkt dat Isak dat wel zag aan Simon, dat bleek uit dit stukje uit het boek:

‘ ‘Ik ben Isak’, zei de jongen. ‘En ik ben joods.’ In het natuurkundelokaal gingen ze naast elkaar zitten, zoals ze alle verdere schooljaren naast elkaar zouden gaan zitten. Simon  had een vriend gekregen.’

Dit was mijn oordeel over het boek ‘Simon’ ik vond het een leuk en interessant boek om te lezen !