Ik heb het boek ‘Simon’ gelezen wat geschreven is door Marianne Fredriksson. Hieronder staat een link naar een biografie over Marianne Fredriksson:
Het is vertaald uit het Zweeds. Ik vond het een erg leuk maar ook spannende roman om te lezen. Hieronder heb ik een samenvatting gevonden over het boek:
Het was heel moeilijk om recensies van dit boek te vinden maar hieronder heb ik een link met een aantal recensies:
De meest belangrijke personages in dit boek waren vooral Simon, maar ook Isak, wie lange tijd zijn beste vriend was. Zijn volledige naam was Simon Larsson, hij was klein, had een donkere huid, met zwart haar en donkere ogen. Dit kwam omdat hij Joods was, wat hij totdat zijn adoptieouders dit vertelde hij nooit geweten had. Hij was geadopteerd. Het was de tijd van de tweede wereld oorlog en daarom hebben zijn adoptieouders dit pas verteld toen hij 16 jaar oud was, omdat ze altijd in angst hebben geleefd en dit niet met Simon wouden delen. Door de relatie die Simon had met zijn vader heeft hij altijd het gevoel gehad dat hij anders was, hij had namelijk het gevoel dat hij niet goed genoeg was voor zijn vader omdat hij twee linkerhanden had, en daarom heeft hij ook altijd al het gevoel gehad dat er iets niet klopte met zijn ouders, vandaar dat dit nieuws hem niet verbaasde. Wel worstelde hij altijd al met zijn uiterlijk hij werd vaak gepest en uitgescholden voor kut jood, jodenzwijn etc. hij heeft dit nooit begrepen totdat zijn adoptieouders hem dit vertelde. Nadat hij dit wist was de zoektocht naar zijn identiteit begonnen, vandaar ook de titel. Karaktereigenschappen die Simon had waren dat hij een grote fantasie had, hij werd snel door van alles en nog wat afgeleid vooral toen hij nog jong was. Hij was hij altijd heel vrolijk, dit had hij geërfd van zijn moeder.
‘De jongen was een weglopertje geweest, het type kind dat net als een vrolijke jonge hond de verleidingen van de landweg volgt. De aanleiding kon een felgekleurd snoeppapiertje in de sloot buiten het hek zijn, gevolgd door een leeg tabaksblikje en iets verderop een fles en nog één, en bijvoorbeeld een rode bloem en weer wat verderop een witte steen en daarna misschien een glimp van een poes.’
Ook was hij heel leergierig, en kon dus ook heel goed leren. Hij haalde bijvoorbeeld altijd goeie cijfers en ging taal- en letterkunde studeren aan de universiteit. Ook was hij soms jaloers, op Isak die toen hij bij Simon in huis woonde bijna alle aandacht kreeg.
Isak was ook Joods, hij was lang en mager, had bruin haar en was heel vriendelijk. Hij was lange tijd bevriend met Simon. Karaktereigenschappen die Isak had waren dat hij sociaal was, toen hij Simon voor het eerst op school zag zei hij: ‘Hoi ik ben Isak, en ik ben Joods.’ Hij was ook erg handig met zijn handen hij heeft samen met de adoptievader van Simon een zeilboot gebouwd. Ook draagt hij veel trauma’s bij zich die ook een deel uitmaken van zijn karakter omdat hij toen er dingen gebeurden in de oorlog, of dingen die met zijn jeugd te maken hadden bijvoorbeeld, hij in een shocktoestand raakte. Ik denk dat de relatie tussen Isak en Simon zo goed was omdat ze beide joods waren, ook al wist Simon dit lange tijd niet maar ik denkt dat Isak dat wel zag aan Simon, dat bleek uit dit stukje uit het boek:
‘ ‘Ik ben Isak’, zei de jongen. ‘En ik ben joods.’ In het natuurkundelokaal gingen ze naast elkaar zitten, zoals ze alle verdere schooljaren naast elkaar zouden gaan zitten. Simon had een vriend gekregen.’
Dit was mijn oordeel over het boek ‘Simon’ ik vond het een leuk en interessant boek om te lezen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten